SER BURRATA
Ser buratta pochodzi z Włoch i jest kuzynem sera mozarella – stąd też optyczne podobieństwo. Ojczyzną sera buratta jest Apuli we Włoszech (zobacz zdjęcie mapki na dole). Ser buratta należy razem z kuzynką mozarellą do grupy serów typu filata (ser uplastyczniany). Ser ten produkuje się głównie z mleka krowiego (rzadziej z mleka bawolego). W przeciwieństwie do sera mozarella o stałej konsystencji, jest to ser miękki w środku i wypelniony mieszanką śmietany i kawałków sera mozarella. Stad też przepyszny, delikatny słodkawo-śmietanowy smak sera. Dzięki płynnemu rdzeniowi, jest buratta bardzo ciekawym doświadczeniem kulinarnym – szczególnie dla osób, które znały do tej pory tylko mozarellę. Po przecięciu skórki sera, wypływa jego zawartość.
Burrata wspólgra kulinarnie ze świeżymi, aromatycznymi składnikami, jak n.p. pomidory, bazylia, oregano, tymianek, aromaty cytrusowe. Ja kocham burattę w sałatkach i surówkach oraz w daniach na przystawkę. Ser smakuje jednak rownież wyśmienicie na pizzy lub z daniami makaronowymi. Spałaszowałam go jednak nie raz ot tak – wpychąjac go sobie do paszczy bez niczego… rujnując sobie tym samym plany kulinarne 😉 Ale było warto! Pycha!
Jeszcze niedawno panie w dużych supermarketach patrzyły się dziwnie, kiedy pytało się je, czy jest buratta. Ser staje się jednak powoli w Europie bardzo popularny i dostępny także w dużych, dobrze wyposażonych supermarketach. Mnie smakuje najlepiej od mojego zaufanego sprzedawcy sera. 😉
